Tuurtje

Dag 1 - Vertrek vanaf Ijmuiden

Het leek nooit geen 18 Juni te worden......

En dan ineens..............Na maanden van intensieve voorbereiding (?) Is het eindelijk de 18e!!!

Schotland, here we come!!

Vanaf Ijmuiden met de ferry naar New Castle On Tyne. We hebben er zin in en we zijn er klaar voor. Alle planningen van overtochten, slaapplaatsen en routes,

zullen zich nu moeten gaan bewijzen. Hebben we er een rommeltje van gemaakt? Of wordt het geweldig...............

Ik ga het antwoord nog niet geven, maar het was GEWELDIG!!!!

Op de 18e allebei op tijd vertrokken. Afgesproken nog nog een bakkie te doen op de ontmoetingsplaats, voordat we in gaan checken. Paar druppels tijdens het bakkie, maar dat mag de pret niet drukken. Afgerekend en onderweg naar de ferry. We waren niet de eniste, die van Ijmuiden zouden vertrekken naar New Castle. Een paar auto's en een berg aan motoren!

Voor ons de eerste overtocht naar Engeland en gezien alle websites die hierover cooresponderen, hebben ook wij de motoren met 16.000 touwtjes, klemmen en spanbanden vastgezet. Onze motoren zou NIETS overkomen! ( dat kon ook niet met al die spanbanden en het zweet at het ons kostte om de brommers vast te zetten!). De eerste de beste stuurman van een gigantische olietanker zou er nog wat van kunnen leren.

Na het vastzetten van de fietsen, was het nog een kunst om de tassen uit de koffers te krijgen; we stonden vlak langs de wand van het schip....

Alle tassen mee en met klotsende oksels, volgelopen motorlaarzen op zoek naar de hut. We waren gelukkig niet de enigste, maar uiteindelijk zijn we op deck 8 beland, waar we ons moesten melden in hut 8004. Aangemeld, spullen neergelegd en een verkenningsrondje gelopen aan boord. Hoe gek het ook klinkt, we liepen meteen naar het restautant om de inwendige mens te versterken. We hadden natuurlijk 'al' ruim 160 kilometers weg!! Nog maar 1500 te gaan.........

Lekker een hamburger met frietjes genomen (wat er op het bord lag, kan je een weeshuis mee voorzien) en de prijs liegt er niet om; 16,50 Euro's om onze hongerige maagjes te vullen..... Biertje erbij (5 euro) en de eindstand van een dinner aan boord, sloot op 45 euro's. Niet mis voor een hamburger met friet en een biertje..... Maar de magen waren gevuld en het was niet echt vies.

Na het uitbuiken nog een beetje rondgelopen en ja hoor, een paar gokkasten.......... Dat kan je wel overlaten aan de Coxies! Hier 20 eurocent en daar 20 eurocent en ja hoor; 180 euries gewonnen!! Dit was genoeg om zowel op de heenvaart als de terugvaart in al onze behoeften te voorzien. Mooi meegenomen!!

Na wat biertjes en een avondje met de band, werd het tijd om ons terug te trekken in onze hut. Beetje smal en rommelig, maar uiteindelijk is het ons gelukt om in bed te komen met wat passen en meten..... Eens kijken wie de meeste herrie kon maken.

Met het monotome geronk van de motor was het snel klaar; in no time lagen we beiden in een vredige coma, onderweg naar New Castle Up On Tyne, waar we zouden beginnen aan onze ritten richting en door Schotland.

Dag 2 - Route vanaf New Castle naar The Spittal of Glenshee

Na een nachtje redelijk te hebben geslapen aan boord, waren de uitkomsten van alle negatieve voorspellers over het weer gelukkig totaal verkeerd geïnformeerd.

Het regende, maar dan wel zonnestralen. Heerlijk, precies waar we op zeten te wachten. Uiteindellijk na een goede 45 minuten van boord (uiteraard weer met het zweet op de kop, om al die spanbanden weer los te maken) en vervolgens in de rij voor de douane. Dit ging vrij soepeltjes en aangezien we toch geruime tijd hadden gewacht en langzaam mochten opschuiven (paspoorten die van boord kwamen moesten ingescand worden) eerst een parkeerplaats opgezocht om even te wennen aan het schotse leven met een peukie.

Een kwartier later waren we zover; alle garmins ingesteld, kofferdeksels dicht, helmen vast en onderling het contact via de helmen geregeld en ja hoor, 'Jetz Geht Loss', zoals ze dat zeggen in Schotland.

We hadden afgesproken, om in eerste instantie de snelweg te nemen tot aan Edinghburg om dan daarna secundair te gaan rijden. Konden we in ieder geval even wennen aan het links rijden. Dat doen we uiteindelijk niet zo vaak in Nderland. Hoewel we apetrots waren dat we met een stralend zonnetje vertrokken, kwamen al gauw de donkere wolken in zicht. En ja hoor, na een kwartier ontstond er een verschikkelijke plensbui!! Snel van de snelweg af, op zoek naar een plekkie om te schuilen en mogelijk ons regenpak aan te trekken.

Onder een boom een mooie plek gevonden en na wat discussies om wel of niet het regenpak aan te doen, begon het al weer droog te worden. Al kijkend op onze routeplanner, leek het het makkelijkste, om op deze B-weg nog een paar kilometer door te rijden, vervolgens de snelweg onderdoor te gaan, om er vervolgens weer op te komen en de weg te vervolgen zoals afgesproken.

Helaas bleek dit niet mogelijk, omdat er een wegomlegging was ingesteld.... Niet te treuren, als we deze niet hadden gehad, hadden we nooit deze geweldige route gereden!

Na Edingburg werd het wat rustiger op de weg en hebben we heerlijk genoten van de uitzichten die Schotland biedt. Écht genieten!!

UIteraard nog een keertje (paar keertjes ;-) verkeerd gereden, maar uiteindelijk na 366 kilometer aangekomen in Glenshee. Hier hadden we het goedkoopste hotelletje geboekt van de hele reis. Helaas was dat ook te merken aan de muffe kamertjes, maar uiteindelijk toch ietsiepietsie geslapen en hebben we een gedeelte van de avond nog genoten van een ouderwetse schotse 'troubadoer'.

Deze man heeft met een onvervalst schots accent de mensen de hele avond bezig gehouden met teksten en liedjes begeleid op zijn eigen gitaar. Best leuk om te eens zien, maar wel heeeeeeeeeeeeeeeeeeel goed luisteren, vanwege het schotse accent!

We gaan onze nachtclub opzoeken. Tot morgen!

Dag 3 - Route vanaf The Spittal of Glenshee naar Muir of Ord

Vannacht in een bed gelegen....En vroeg eruit. Maar een beetje rondgewandeld in de omgeving, tot die andere cox ook wakker was en we konden gaan ontbijten.

Effin, vanavond kan het alleen maar beter zijn!!

Na een typisch Engels (Schots?) onbijt - waarbij de kok zich aangesproken voelde over de hoeveelheid die wij opschepten ("this isn't enough to feed a pigeon, don't you like my kooking?") - alle tassen weer gevuld en alles weer ingesteld voor de route van de 2e dag. De tankies waren weer vol, dus we waren er weer klaar voor!

Voor vertrek nog ff een peukie buiten bij de ingang, waar een oude schot wat aparte en rare bewegingen stond te maken onder de noemer Thai Chi (?), waarbij het geluid gierend uit zijn keel kwam. Was goed voor de bloedsomloop zei hij....

Na bijgekomen te zijn van de gierende schot, de tourbuffels weer gestart en onderweg naar de volgende overnachting. Uiteraard niet via de kortste weg, maar hopelijk voor ons via de mooiste weg; we zijn hier tenslotte om te rijden. Wel afgesproken elke 50 km ff een korte rustpauze in te lassen, om problemen met de nek (McCox ) en de knie (McTuur) te voorkomen. We zijn tenslotte ook geen 18 meer. Het aftakelen is begonnen.

Effin, uiteindelijk vertrokken. Eerst een stukje zuidelijk (terug over de weg die we gekomen waren) en toen verder langs de A924/A9 richting Fort William. Dit is trouwens een plaats en geen militaire basis.

Onderweg komen lang Loch Laggan, waarin een grote stuwdam is opgenomen voor de stromvoorziening van een fabriek. Helaas stond het water nogal laag, die die buizen, die normaal het water met een flinke boog uitspugen, stonden er droogjes bij ;-(

Uiteraard was het hier weer even tijd voor een korte pauze, die we maar meteen weer even goed benut hebben. Voor de oplettende lezer; we hebben niet alleen pauzes gehouden! Ook elke dag een flink aantal kilometers onder ons voorbij laten gaan! Maar dat terzijde.

Na Loch Laggan de weg vervolgd richting Fort William. Dit is eigenlijk de centrale plaats, waar de meeste mensen maandelijks hun boodschappen halen. De meeste maken er meteen maar een dagje uit van.

Wij zijn er gedeeltelijk doorheen gereden en daarna weer noordwaards gegaan, via de A82 richting Urqhart Castle, dat langs Loch Ness ligt. Ik vond toch wel, dat als je in Schotland bent geweest, je in in ieder geval Loch Ness gezien moest hebben!

Bij het Urqhart Kasteel even gestopt om wat 'bewijs-fotos' te maken. Het viel wel op dat er zeer veel motorrijders langs komen, die heel even stoppen (ze zetten nog net de motor af ;-), fototje maken en weer verder gaan.... Wij niet. We hebben daar zeker 20 minuten doorgebracht!

Bij het vertrek van het parkeerterrein, hadden we haast een deuk in onze voorband, doordat een medeweggebruiker (niet komende uit Engeland of Schotland) zich vergistte en tegen de rijrichting in de parkeerplaats op wilde rijden. Dat was even een hartslagje 200! Maar met de nog uitstekende reacties van deze twee jonge goden was gelukkig niets mis en liep dit af met sisser.

Het laatste stuk van de dag, langs de A862, was een bijzonder mooi open en ruig stuk gebied. Lekker rustig met de auto's, maar wel opletten op de schapen! Waanzinnige uitzichten en een heerlijke slingerweg. Hier gingen we voor!

Rond 17:45 aangekomen bij onze B&B in Muir of Ord; Hillview Park. We verheugden ons op een lekker hapje en een lekker koel biertje. Echter, eten moesten we in de stad en de eigenaresse had geen vergunning om ook maar iets te schenken..... Daarbij verklaarde ze het maar 10 minuten lopen was naar het dorp.

Deze dame zou het goed doen in Spanje.... Deze (en die andere) baas waren te lui om te gaan lopen en hebben onze trouwe tweewielers weer gestart en....... waren met de motor ongeveer 10 minuten onderweg naar het centrum!!!!! Maar goed dat we niet geluisterd hebben. We zouden waarschijnlijk zonder profiel op de motorlaarzen teruggekomen zijn.

In het centrum een (iets wat er op leek) pizza gehaal en in de lokale supermarkt een chippie en ons natje, zodat we er in de avond niet meer op uit hoefden. We zijn niet lui, maar waren wel moe...

De pizza - 10 inch was de kleinste maat die ze hadden - in de tuin van Hillview park gedeeltelijk opgepeuzeld en hierna lekker van het uitzicht en onze rust genoten.

Nog even de weersverwachting voor morgen bekeken (zag er zéér ongunstig uit) en toen allebei wat onderhoud gepleegd aan de binnenzijde van onze oogleden.....

Tot morgen!!

Dag 4 - Route vanaf Muir of Ord naar Acharacle

Heerlijk geslapen en lekker ontbeten. We waren er weer klaar voor, om - wat we verwachten - de mooiste dag van de week te rijden; van Muir of Ord via Isle of Skye en Applecross naar Arachacle. Ongeveer 305 KM. Wél 1 moetje voor vandaag, verplicht aanwezig bij de pont van Armadale naar Mallaig. We hadden deze overtocht via internet geboekt met een vertrektijd van 15:50. Gelukkig is het hier nog niet zover ontwikkeld, dus hoef je maar een half uurtje van te voren aanwezig te zijn ;-)

Effin, zoals gezegd na het lekkere ontbijt alles weer ingepakt en waren we met een minuut of 10 gereed om te vertrekken. We hadden écht hoge verwachtingen van deze dag!

Het eerste stuk, is wat wij hier de N-wegen noemen; heerlijk rustig, weinig verkeer en wijdse uitzichten. Jammer dat zo'n foto niet weergeeft wat je eigenlijk ziet....

Hier hebben we ook de 'spatbord-cam' ingeschoren. Klik om het icoontje om dit te bekijken:

De wegen op de route van vandaag beginnen redelijk breed, twee auto's kunnen elkaar redelijk makkelijk passeren. In het middengedeelte van de route, moet er echt gebruik gemaakt worden van speciale wachtplaatsen, om elkaar te laten passeren.

De uitzichten waren onderweg weer waanzinnig. Eigenlijk zou je niet meer van je motor af willen stappen en gewoon door willen blijven rijden!

Na het eerste gedeelte, reden we het eiland Skye op, ter hoogte van Torridon. Meteen begint hier weer een grote 'Loch'. Toch wel indrukwekkend, al die grote waterplassen met aan beide zijden flinke heuvels. Bovenop nog even gestopt om wat foto's te maken en een aardige wandelaar vond het wel leuk om een foto van ons samen te maken. Gelukkig kregen we het fototoestel weer terug ;-)

Hoe verder we het eiland opreden, hoe smaller de weggetjes werden. Het ging ook steeds meer slingeren en omhoog en omlaag!

Op een gegeven moment even gestopt om de spatbord-cam uit te zetten. Ik had het vermoeden dat de kaart vol zou zijn of de batterij op... Ineens een grote klap achter me, toen McCox probeerde om de onderkant van de motor boven te krijgen. En het lukte nog ook! Gelukkig geen schade en nadat met de aanwezige ellebogenstoom het apparaat weer rechtop gezet was, konden we weer zonder kleerscheuren doorrijden. Gelukkig was het zonnetje ook weer gaan schijnen, dus het kon niet meer stuk!!

Rond een uurtje of 11 (engelse tijd) bereikte we eindelijk Applecross; slingerend omhoog en omlaag over de kleine weggetjes die vroeger gebruikt werden om de schapen over de heuvels te krijgen. Het gaat zover omhoog, dat je oren gewoon 'open ploppen'! Uiteindelijk boven aangekomen, is het zicht adembenemend.... Je kijkt langs een slingerweg naar beneden, helemaal het dal in!! Baasje reed voorop en dankzij de intercoms konden we met elkaar praten. Het bereik is ruim te noemen, echter op een gegeven moment, hoorde ik niets meer terugkomen.... Niets via de spiegels, niets op zijn zijkant, niets onderaan de berg..... Het bleek dat hij een geweldig stukje stond te filmen, maar mij niet meer te pakken had gekregen ;-) Maar ff in de ankers en even gewacht. Nadat het oscar winnende filmpje gereed was, de tocht weer vervolgd. We moesten toch op tijd bij de pont zijn (dachten we).

Uiteindelijk bleek dat we het ruim ingeschat hadden en arriveerden we om 14:30 bij onze pont, die ons over Sound of Sleat naar de overkant zou brengen. Gelukkig was het geen enkel probleem een paar ritten eerder op te stappen, dit werd zo lachend geregeld. Een bijzonder vriendelijk en gastvrij volk!!

Tijdens het wachten nog wat foto's geschoten en een bakkie genomen; de wachttijd moest toch opgevuld worden ;-) .

Tijdens de overtocht bleek dat de mannen aan boord onze motoren slechts met 1 spanband vastzetten.... Iets anders dan het spinnenweb dat wij gemaakt hadden tijdens onze overtocht! Doordat de motor op de zijstandaard staat, is een band genoeg. Daarbij de motor in de eerste versnelling en hij gaat geen kant mmer op!! Een goede les voor ons, voor het insnoeren van de fietsen tijdens de terugtocht naar Ijmuiden!!

Nadat we aangekomen waren in Mallaig, nog even wat rust genomen - hoewel we zelf niet hadden hoeven roeien - en nog wat gefilmd. Na een kwartiertje vertrokken onderweg naar de volgende pont, waar we zo op konden stappen, onderweg naar onze eindbestemming van vandaag.

De rest van de rit was heerlijk; lekker slingeren en op en neer, heerlijke bochten en schots asfalt. (Dit is iets grover dan ons asfalt; wij hebben ZOAB = Zeer Open Asfalt Beton, zij hebben GIGOAB = Gigantisch Open Asfalt Beton ;-). Continu oppassen dat je niet in de gaten viel - hahahaha. UIteindelijk eind van de middag op onze bestemming gekomen - alles en iedereen heel en allebei een bavianenreet. Maar wel GENOTEN!!

Na aankomst, wilden we dat lege gat tussen ons middenrif en de plasbuis graag vullen met wat lekker eten. Helaas was er een email gemist en hadden ze niets in huis..... Maar, deze bijzonder vriendelijke eigenaren van deze B&B waren zonder problemen bereid ons naar het dichtsbijzijnde restaurant te brengen en ons na een belletje weer op te halen. Een SUPER service!!

Na een heerlijk diner werden we weer teruggebracht naar onze slaapplaats. Nog even gekeken naar mijnheer de Uil en toen ging het licht uit............................

FOTO's DAG 4!!