Tuurtje

Het was de bedoeling om op Zaterdag 10 Augustus te verzamelen in Echt (limburg) en dan een route te rijden via België, Frankrijk, Luxemburg en Duitsland weer terug naar Nederland.

Zaterdag vertrekken en woensdag weer thuis.

Het verhaal......

Verzamelen in Echt (Limburg), dan door naar Laforet (Belgie), hiernaar door naar Brauneberg (Duitsland), hierna door door naar Jammerhofen (Duitsland) en hiervandaan naar de eindbestemming Berg en Terblijt (nederland)

Zaterdag 10 augustus 2013

Verzamelen: Echt (Limburg) bij de McDonalds

Bestemming dag 1: Laforet (Belgie), Herberg 'Le Lognard'

Afstand dag 1: Gepland 466 KM

Eindelijk is het zover; strak in het pak, de koffers beladen, afgetankt, routes geladen en vol vertrouwen klaar voor de start. 08:15 was de planning. Die is ook redelijk gehaald ;-) Uiteindelijk om vijf voor half negen weggereden vanuit Sommelsdijk. De afspraak was rond half elf in Echt - Limburg bij onze vrienden van McDonalds.

Waarschijnlijk doordat bij mij de techniek van het sturen, gasgeven, manier van gashandling, bochtentechniek en bandenspanning op een iets hoger pijl was, was ik al om tien voor half elf aanwezig op de afgesproken plek. Die andere cox was nog onderweg, bezig met het verfijnen van diverse technieken, waaronder de videotechniek. Iets over half elf (een minuut of 15). Kwam ook hij aangetoeterd.

Na de formule uitwisselingen (hoi, hoe gaat'ie? Goede reis gehad? Alles lekker thuis?) was het ijs flink gebroken en na een lekker bakkie van oom Donald, hebben we ook aangestalten gemaakt om eindelijk aan de rit van 4 dagen te beginnnen.

We hadden er zin in; vandaag stond er 486 km op de planning. Dit was wel inclusief de reis van huis naar Echt, voor beiden. Zoals gewoonlijk een kwartiertje lopen tobben om de helmen te pairen en uiteindelijk konden de dames van de Garmins met ieder van ons babbelen en konden wij ook als echte dames onderling lullen!

Uiteindelijk rond kwart over elf vertrokken richting Laforette (BE). Tot aan Daussouix nog snelweg gereden en hier zijn we voor het eerst over de kruip-door-sluip-door-weggetjes gaan rijden. Op gezette tijden gestopt om foto's te maken, een sjekkie te draaien en een bakkie te doen, wat marcel had meegenomen. (Bleek trouwens achteraf 1 van de weinige dingen die het deden - op wat lekkage na ;-) Na nog een keertje getankt te hebben uiteindelijk in Laforet aangekomen. Maar we hadden de B&B nog niet zo maar gevonden!

Uiteindelijk moesten we er drie keer langs rijden, totdat we in de gaten kregen waar het was.

De reeds aanwezige kudde belgen hebben smakelijk gelachen om die 'Ollanders die steeds maar langs reden......

Effin, aangekomen, spullen van de motor gehaald, omgekleed en toen een heerlijk lekker biertje gehaald. En we wilden ook wel even LEKKER zitten; uiteindelijk geeft zo'n motorzadel van die rode vlekken op je achterwerk. Het feit wilde trouwens, dat we diezelfde avond nog te zien waren in de aflevering van Burgers Zoo, waarbij een uitgebreide uitleg gegeven werd omtrent de rode billen van de bavianen, waarbij men per ongeluk die van ons liet zien!! Uiteraard hebben wij hier meester Moscovic over gecontacteerd en hem gevraagd een schadevergoeding te regelen met de betreffende dierentuin.....

Maar, om even bij het verhaal te blijven. Na ons omgekleed en een beetje opgefrist te hebben, hebben kennis gemaakt met Theo en Hanneke van de Herberg Le Lognard. Ook werden we vriendelijk welkom geheten door een lieve hond, met de naam 'Jansen'. Aan de foto's te zien die overal hingen was er een boel gebeurd, voordat een en ander naar de huidige staat was gerealiseerd. Hierbij had Theo vol trots vermeld, dat hij de meeste dingen zelf had gedaan, aangezien hij 'best handig' was. Nou, dat hebben we geweten! Toen we uiteindelijk na de uitgebreide barbeque (elke twee stokkies die een uur nodig hadden om gaar te worden - wat uiteindelijk toch niet helemaal gelukt was.....) lekker wilden gaan slapen, bleek dat de handigheid van Theo zich liet zien. Het is namelijk bijzonder knap om muren van vloeipapier te maken - de kudde belgen die nog flink zaten te bieren beneden, gaven ons de indruk aan het voeteneind van het bed te staan!! Daarbij was het hem ook nog gelukt om de rioolpijp van het toilet precies door onze slaapkamer te leiden, zodat wij van elk pleebezoek van de andere bezoekers op de hoogte werden gehouden. Gelukkig konden we nog net niet horen, of het een grote of kleine boodschap betrof.

Ba een nacht vol kommer en kwel op een paar verschrikkelijke klo-sensuur-bedden te hebben doorgebracht, stonden we voor de volgende verrassing; bezoek aan het toilet en de douche..... Om die bruine plek onderaan je bilnaat weer schoon te krijgen, moest je over uitschuifbare armen beschikken - het beruchte rolletje hing op anderhalve meter afstand. Hierna diep ademgehaald en de douche betreden. Vies, smerig en nog wat meer superlatieven waren eigenlijk niet genoeg om duidelijk te maken dat een raar soepie was daar. De douchebak bleek gescheurd, waardoor je continu stond te wiebelen. Alsof we nog last zouden hebben van de drie biertjes van de avond ervoor! Na een zeer kort douchebezoek aangekleed en naar beneden gegaan. Die andere cox lag nog na te smeulen in zijn mandje.

Vandaag 486 km's weggetuft....

(Handige) Theo was reeds uit de veren en vroeg of ik lekker geslapen had. Hierop kreeg hij een volmondig NEE, waarop hij wat verontschuldigingen uitte en vroeg of ik een bakkie koffie wilde. Nog wat zitten keuvel over koetjes en aapjes en ondertussen was marcel ook aangekleed en kwam af op de koffie.

Waar de 7,9 score op bookings.com vandaan komt is ons een raadsel.......

Bestemming dag 2: Brauneberg (Duitsland - Mosel gebied), Gästehaus Görges

Afstand dag 2: Gepland 250 KM

Inmiddels was het dus wel Zondag 11 Augustus geworden. Hoewel we in eerste instantie de avond ervoor nog geprobeerd hadden om het ontbijt te regelen in de herberg, hadden we dat toch maar omgezet in een ontbijtje op het schip van tante Hennie en Dick. Nadat telefonisch eea was geregeld, zijn we rond een uurtje of half negen vertrokken richting Montherme (Frankrijk), waar ze met het schip lagen. We waren blij dat we van de herberg weg waren...

Na een beetje zoeken en bergje op- en afscheuren, op zoek naar de brug, waarvandaan we de boot konden, eindelijk gevonden! Brommertjes geparkeerd (zo

goed als voor de deur) en hartelijk welkom geheten aan boord van het zeer mooie schip. Het ontbijt stond al klaar met stokbrood en croissants. Ik geloof nooit niet dat Theo hier aan had kunnen tippen; op de boot, in het zonnetje met heerlijk vers brood!! We werden zomaar verwend!! Een uurtje en wat koffie verder was het weer tijd om onze weg te vervolgen. Terwijl ik een uitgebreide rondleiding op het schip kreeg van tante Hennie, kreeg marcel nog een telefoontje. Ik hoorde hem wel zeggen 'Hallo Theo", maar ik had geen idee dat het handige theo betrof, die nog wat te melden had. Hij kent genoeg mensen wat dat betreft....

Maar, het onmogelijke bleek waar; het was ONZE Theo! Hij had de oordoppen van marcel gevonden - waar hij zich een ongeluk naar had gezocht, voor vertrek - ! Dus moesten we op de terugweg nog 'even' langs Theo en Hanneke, om de oorpluggen op te halen. Tocvh snel verdient....

Nu we drie en een half uur verder waren (en weer op de plek van het originele vertrek, konden we écht beginnen aan onze tweede dag.

We begonnen deze ook goed, door meteen verkeerd te rijden. Hahahah - tof zo'n Garmin routeplanner op je fiets. Alleen het lezen valt niet mee ;-) Na een rondje verkeerd rijden, kwamen we (met het schaamrood op onze kaken) zo goed als weer langs de befaamde herberg. Maar we hebben de andere kant opgekeken en gereden. Toen zaten we op de goede route; via Luxemburg naar Duitsland. (Pfhiew....!)

Wederom een ontzettend leuke dag, met veel bochten, bos en zon. Regelmatig gestopt voor een bakkie - we hadden nu warm water en koffiesticks - en verder lekker genoten van de omgeving en het lekkere sturen, langs de mooie weggetjes. Tijdens een van de stops, kwamen we op ene parkeerplaats bij een begraafplaats van Amerikaanse Militairen in Luxemburg; zeer mooi verzorgd en bijzonder indrukwekkend!

Hier en daar nog even bewust van de route afgeweken, om wat bochtig omhoog en omlaag te rijden. Blijft toch ontzettend leuk en hier gaan we tenslotte voor!!

Net als op de eerste dag, hadden we problemen om onze slaapplaats te vinden. Uiteindelijk waren we iets te ver (een dorpje maar) door de - in onze ogen - onlogische nummering met dezelfde straatnaam!?! Ook een minuscuul bordje bij de voordeur sloeg bij ons niet aan. Maar uiteindelijk gevonden en om 17:50 'binnen'. Wat we binnen zagen, deed ons goed! De vrouwelijke landlord showde ons de kamer, de badkamer en vroeg hoelaat we wilden ontbijten. Daarna hebben we ze niet meer gezien! Bier in de ijskast, ff een streepje zetten als je er eentje genomen hebt en de volgende dag afrekenen. Simpel systeem, gebaseerd op vertrouwen!

We zijn in de tuinstoelen neergeploft en onder het genot van een biertje eventjes lekker gerelaxt. Zo'n tuinstoel zit (ligt... ;) toch beter dan zo'n apenzadel ;-) Enne, je bent toch wel een beetje gaar na zo'n dag, ook al stop je genoeg - voor je gevoel - om eelt te voorkomen.

Ondanks dat er 250 km's gepland waren, hebben we er toch weer 341 weggereden!!

Nadat we een klein beetje bijgetrokken waren, heerlijk gedoucht - ook in de douche stond alles wat je je kunt bedenken aan spulletjes - en daarna op zoek naar wat te eten. De maag knorde!!

Na een lange zoektocht van ca 3 minuten, waren we aangekomen bij het hotel aan de overkant. Lekker stukkie vlees besteld van de kaart en daar werkelijk heerlijk van genoten! De planning was nog een ijsje toe, maar hier was helaas geen ruimte meer voor. Het bleef bij een lekker bakkie. Na een klein beetje uitbuiken hebben we onszelf weer helemaal teruggesleept naar de overkant om lekker van een heerlijk nachtrust te genieten....

Het is inmiddels Maandag 12 Augustus geworden, als we wakker worden door het zonnetje dat door de verduisterings- vitrage schijnt ..... Wederom lekker gedoucht (water is goeiekoap in Duitsland) en El Heffe had een heerlijk ontbijtje voor ons neergezet met een gekookt eitje, broodjes, allerlei beleg en wat je maar bedenken kan. Smaakte overheerlijk en met een volle maag konden we (uiteraard nadat er afgerekend was) vertrekken. Op naar de derde dag!!

Bestemming dag 3: Jammelshofen (Duitsland - eifel gebied), Waldhotel

Afstand dag 3: Gepland 179 KM

Rond half negen de pakezels weer opgeladen en waren we klaar voor vertrek. Benieuwd wat onze volgende slaapplaats zou brengen.....

Ook vandaag weer heerlijk rondgereden en bewust af en toe van de route afgeweken om nog wat extra slingers te pakken. In onze beleving hadden we toch tijd genoeg, hoewel de ervaring leert, dat het toch zo maar weer laat wordt! De weersvoorspelling was wat somberder voor vandaag, er zou regen komen. Hopelijk voor ons niet te veel, het rijdt nu eenmaal lekkerder in de zon, dan in de drup (oud hollands spreekwoord).

Aamgezien het in de ochtend nog lekker weer was, hebben we tijdens de tankstop 200 meter tape gespendeerd om onze camera's op de fiets te monteren. Die van mij op het voor-spatbord, die van marcel op het rechtervoorlicht. Gelukkig maar dat we dat gedaan hadden, en zou wat veel belovends op moeten komen te staan; gezien de bochten die we naar boven en naar beneden gereden hebben! Echt GE-WEL-DIG!! Ze zouden hier in Nederland echt zo'n parcours aan moeten leggen ;-)

Op het moment dat we bijna bij een viaduct kwamen, begon het in eerste instantie zachtjes te regenen. Toch uit voorzorg maar gestopt en na een paar minuten, begon het zachtjes door te regenen! Het kwam met bakken uit de lucht - maar wij stonden droog onder het viaduct. Nadat er weinig to niets meer uit de lucht viel, konden we weer op pad. Nog wel iets vochtig vanwege het opspattende water, maar te doen.

Helaas begon het toch weer, ca 12 km voor de eindbestemming. Door een nat vizier, zagen we in de verte het hotel liggen. Gauw er naartoe, op zoek naar een droge omgeving en wat gezelligheid en een sappie....

Ten eerste verwachtte de eigenaar een 'stel' (man en vrouw) dus hij stond echt raar te kijken, toen er twee kerels binnenkwamen. Hij melde dan ook meteen dat de kamer nog niet klaar was. Voor ons geen probleem, we wilden toch eerst wat drinken. Nadat we de motoren in de garage hadden gezet en we uiteindelijk gingen zitten, viel het ons op hoe oorverdovend de stilte was..... Marcel had het gevoel in een hotel van Alfred Hitchcock te zitten; zo eentje waar je wel binnenkomt maar vervolgens nooit meer lopend uitkomt.......! Het was ook heel apart; veel vliegen, door de ramen kon je niet meer naar buiten kijken een oud klein krom vrouwtje dat je helpt, de zoon van het oude vrouwtje die probeert gastvrij te zijn..... geen muziekje of enige vorm van vermaak.... moet je echt meegemaakt hebben om de rare sfeer te voelen.... Ook geen mens te zien tijdens het diner..... Beneden veel vreemde kamers en gangetjes - we konden de motoren in eerste instantie niet eens terugvinden ;-)

EN eindelijk een hotel met WIFI!! Dit was echter zo zwak, dat we het signaal niet eens konden vinden; hij deed het alleen als direct naast de router stond, maar die konden we niet vinden in het doolhof ;-)

Misschien dat de 210 km van vandaag hier ook een beetje mee maken hadden ;-)

Voor het eten eerst naar de kamer. Marcel had 'per ongeluk' zijn laptop meegenomen en eigenlijk kwam dat wel goed uit; we konden de filmpjes van de camera's downloaden en bekijken. Meteen mijn camera maar even leeggemaakt, misschien morgen nog wat filmen. Het stond tenslotte allemaal op zijn laptop. Onder normale omstandigheden zouden we dat misschien nooit doen, maar volgens een oud Hindoestaand gezegde: बाद में आप पिछवाड़े में एक गाय देखो (achteraf kijk je een koe in zijn reet) hadden we dat misschien beter niet kunnen doen. We draaien beiden het fantastische windhoos 7, wat nogal wat problemen ondervindt met .avi-bestanden. Maar we gaan er thuis wel mee verder......

Na het douchen en omkleden, wederom de fantastische vermaak ruimte opgezocht om een happie te eten... nog steeds oorverdovend stil.......... Het enigste wat we geleerd hebben, is dat een schnitzel van kalfsvlees is en een wiener-schnitsel van varkensvlees is. Maar ondanks dat, bleef het oorverdovend stil..

De zoon van alfred had nog wel een verhaal over het formule 1 team van Force India, dat elke twee jaar het hele hotel afhuurt. Zeker weten dat ze dan hun eigen muziek meenemen!!

Na het eten maar 'even gaan liggen' en meteen twee uur weggesnurkt ;-) Ffies een half uurtje wakker en daarna gewoon weer door. Waarschijnlijk was niet nodig en en was toch geen reet te beleven!! Het kon nooit veel slechter (en duurder) worden, dus morgen maar weer met nieuwe moed op pad. 22:00 ging het licht uit........

Bestemming dag 4: Berg en Terblijt (Nederland - Limburg), De Geulhemermolen

Afstand dag 3: Gepland 169 KM

Om 23:59 uur, bleek het - net zoals elders - toch ook hier gewoon Dinsdag 13 Augustus te zijn geworden. Allebei alles gecheckt en alles zat er nog aan / deed het nog. Gauw ontbijten en pleite!!!

Voor het ontbijt alles al op de fiets, zodat we na het ontbijt (en afrekenen) direct weg konden. We hadden het hier wel een beetje gehad. Vanaf vandaag waren we eigenlijk al op de weg terug. Ff warm draaien en gaan!

Hoewel er voor vandaag niet veel kilometers gepland stonden, wisten we eigenlijk weer van te voren dat we uit zouden lopen qua tijd en qua afstand. We hadden nog geen enkele dag de afstand afgelegd die gepland stond; elke dag was het meer ;-) Lekker onderweg, regelmatige rustpauzes en lekker weer zorgden weer voor een fantastische dag. Het was wel een beetje te merken, dat we de afgelopen dagen een flink aantal kilometers afgelegd hadden en NIET via de snelweg, maar allemaal binnendoor, zoals we ook wilden!

Het bleek dat de vermoeidheid ons toch een beetje parten begon te spelen; hoewel we voor de deur van onze slaapplaats stonden, hadden we dit geen van 2en in de gaten. Na het intypen van het adres, gaf de Garmin aan een rondje te rijden ;-) Wij dachten nog "dat ding is niet goed" maar het ding bleek uitstekend in orde te zijn - hahaha - we stonden namelijk voor de deur!!!

Na het inchecken, was het eigenlijk hetzelfde verhaal als in Brauneberg. Hier heb je de sleutel en leef je uit! Echter wisten wij niet dat er zulke kleine kamertjes bestonden.... Voorovergebogen je bed in; alleen een douche en geen plee... Deze was op de gang, voor gezamelijk gebruik. Nu is gezamelijk douchen met de lokale volleybal vereniging geen probleem, maar kakken met het basketbalteam was niet echt een optie. Maar het was niet anders. Ook toen we vroegen of we naar een grotere kamer konden omboeken, bleek dat kamer 18 de grootste kamer was. En wij hadden kamer 18......

Alles maar genomen zoals het kwam en de gezelligheid was er in ieder geval. Met slechte WIFI, tot geen WIFI. Valt niet mee in deze moderne tijd!

'S avonds heerlijk gegeten en daarna nog een blokje om geweest. We spotten een leuke cabrio, waar we later met de eigenaar een leuk gesprek hebben gehad. Afgedraaid weer terug naar de herberg terug voor een afzakkertje. Hij zakte nogal erg af, voor we gingen slapen was het alweer kwart voor twaalf... en morgen moesten we op tijd ontbijten en op pad!

Na een toch wel redelijk goede nachtrust - 's morgens Woensdag 14 Augustus maar niet gedoucht, deze was echt ontzettend klein!! Zo klein, dat als je de zeep liet vielen, je deze nooit van je levensdage meer op kon pakken - uitgebreid ontbeten met een krantje. Heerlijk om toch weer wat van het nieuws te vernemen.

Aangezien we voor het ontbijt van acht uur de fietsen al beladen hadden, was het na het afrekenen starten en gaan. Voor beiden iets meer dan 200 kilometer om thuis te komen, waar de gezinnetjes weer op ons wachten......

Al met al weer 4 (5) ontzettend leuke en gezellige dagen, op naar 2014 - als alles een beetje meezit!!